Om de zoveel tijd lees je een boek dat je doet twijfelen aan je eigen geletterdheid. Ook geloof ik dat een leven van lezen maar tien of twintig boeken oplevert die er werkelijk toe hebben gedaan. Wat Marguerite Yourcenar heeft klaargespeeld met Mémoires d'Hadrien is Olympisch.
De inspiratie voor deze fictieve autobiografie van de Romeinse keizer Hadrianus (bekend van de Pax Romana) vond zij in deze zin van Gustave Flaubert: Er is tussen Cicero en Marcus Aurelius, toen de goden er niet meer waren en Christus er nog niet was, een uniek moment geweest waarop alleen de mens bestond.
Vrienden, er is geen excuus om niet minstens van het eerste hoofdstuk ("Anima, vagula, blandula" - Zieltje, zwervertje, charmeurtje) te proeven. It's like attar of roses: almost too sweet and, once smelt, impossible to forget.
"Comme tout le monde, je n'ai à mon service que trois moyens d'évaluer l'existence humaine : l'étude de soi, la plus difficile et la plus dangereuse, mais aussi la plus féconde des méthodes ; l'observation des hommes, qui s'arrangent le plus souvent pour nous cacher leurs secrets ou pour nous faire croire qu'ils en ont ; les livres, avec les erreurs particulières de perspectives qui naissent entre leurs lignes."
(Mémoires d'Hadrien, p.30)
1 opmerking:
hij ligt hier, breng hem morgen mee naar tcafé
Een reactie posten