Er zijn schrijvers van wie ik nooit alles wil gelezen hebben omdat er dan niets meer te lezen overblijft. Zo ook Poesjkin (1799-1837), die wordt gezien, geloof ik, als de grondlegger van de klassieke Russische literatuur.Eén titel: Jewgeni Onegin, een roman in verzen. Dit is een zeldzaam genre, dat je evenwel zeker niet mag afschrikken: na enkele bladzijden leest het als een trein.
Maar wat een genie! Erudiet, grappig, ontroerend. Met name de laatste bladzijden zijn onvergetelijk. Karel van het Reve, slavist en oudere broer van, schreef hierover in zijn standaardwerk Geschiedenis van de Russische literatuur dat hij er nooit in geslaagd is deze laatste strofen zonder grote ontroering te lezen. Wel, ik ook niet.
Poesjkin werd gedood in een duel omwille van een vrouw. Ook dat schept een band.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten