Nog danig onder de indruk van de autobiografie van Sjostakovitsj (infra), deze twee luistertips; het gaat om werken die in de schaduw staan van zijn symfonieën, m.i. ten onrechte.
24 Preludes en fuga's (voor piano)
De ontstaansgeschiedenis is interessant.
In 1950 reisde Sjostakovitsj als cultureel ambassadeur van Rusland (weigeren was geen optie) naar Leipzig om een festival ter gelegenheid van de 200ste sterfdag van Bach bij te wonen. Sjostakovitsj werd gevraagd om te zetelen in de jury van het eerste Internationale Bachconcours. Een van de deelnemers was de 26-jarige Tatiana Nikolayeva uit Moskou. Hoewel het niet toegestaan was volgens de regels van het concours, had ze zich voorbereid om elk van de 48 stukken uit het Wohltemperiertes Klavier te spelen. Ze behaalde de eerste prijs. Hierdoor geïnspireerd begon Sjostakovitsj aan het componeren van zijn eigen cyclus van 24 preludes en fuga's. De complete cyclus is geschreven tussen 10 oktober 1950 en 25 februari 1951. Sjostakovitsj droeg het werk op aan Nikolayeva, die ook de première verzorgde in Leningrad op 23 december 1952. (bron: wikipedia)
Ik kan de uitvoering van Konstantin Scherbakov op Naxos aanbevelen: hieronder een fragment.
17 Preludes & Fugues (24), for piano, Op. 87.wma
Bolt (De bout)
Balletmuziek, gecomponeerd in 1930-31.
Dit werk vertoont raakpunten met zijn Jazz Suites, waarvan Waltz 2 uit Jazz Suite 1 werd gebruikt in Eyes Wide Shut van Stanley Kubrick (de befaamde balscène).
Ook op Naxos, Russian State Symphony Orchestra o.l.v. D. Yablonsky (incl. Jazz Suites)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten