Vandaag bij de post, maar nu al, NU AL - na 50 bladzijden - moet moet MOET ik de lof zingen over deze auteur, en het is niet de eerste keer op deze blog, ik weet het. De wereld mist intellectuelen van het kaliber van Tony Judt (te jong gestorven op 62), en dan heb ik het vooral over zijn guts om een standpunt in te nemen, zelfs - houd u vast, 21ste-eeuwer! - een moreel standpunt.
Maar ook los daarvan: wat een lust om te lezen... Judt was historicus, maar dit boek is allerminst voer voor specialisten.
Ik doe hem tekort door het zo scherp te stellen, maar wat hij lijkt te willen zeggen is: wij (in het westen) zijn vetgemest en rijp voor de slacht en alleen een grondig herdenken van hoe wij vandaag leven (en ernaar handelen) zal misschien nog zoden aan de dijk kunnen brengen.
Uit het essay "Edge People" over identiteit ("a dangerous word"):
Being "Danish" or "Italian", "American" or "European" won't just be an identity; it will be a rebuff and a reproof to those whom it excludes. (...) Intolerant demagogues in established democracies will demand "tests" - of knowledge, of language, of attitude - to determine whether desperate newcomers are deserving of British or Dutch or French "identity". They are already doing so. In this brave new century we shall miss the tolerant, the marginals: the edge people. My people.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten