Mijn eerste gedachten gaan uit naar de boeken in zijn kast. Zij zullen hem missen.
Ik heb de beste herinneringen aan Gerrit Komrij. Ooit met J. Noppen en hem in de bar van Het Andere Boek aan de Hoegaarden: ik durfde geen woord te zeggen en kon niet volgen met drinken. De talloze optredens die ik gezien heb, schuddebuikend. In Liefde Bloeyende en Trou Moet Blycken hebben mij poëzie leren lezen. De Dikke Komrij jarenlang op mijn nachtkastje.
2 opmerkingen:
Eer maakt men lakens wit met inkt,
Eer speelt men schaak met bezemstelen,
Eer vindt men nog een roos die stinkt,
Eer ruilt men stenen voor juwelen,
Eer breekt men ijzer met zijn handen,
Eer zal men stijgen in valleien,
Eer legt men een garnaal aan banden,
Eer leert men geiten kousen breien,
Eer plant men bomen op de weg,
Eer zal men kakken in zijn hoed,
Dan dat ik u mijn ziel blootleg
En zeg wat ik thans lijden moet.
Een reactie posten