woensdag 15 december 2010

Hijs die zeilen, Zinkend Schip!


(een compagnon de route) 

2 opmerkingen:

F de Zinkman zei

Van al de bomen die ik liefheb zijn de bladeren gevallen, mijn vrienden zijn van papier en de zeeën die ik bevaar niet van deze tijd, van het schip offerde de bemanning zich aan de ratten en van de schipper zijn de dagen geteld, binnenkamers ben ik in de meerderheid maar buitengaats blijf ik ongewenst, - zeg me Ivan, hoe wat waar wanneer waarom die zeilen nog hijsen?

Maar hoor, uw vriendelijk gebaar is nog niet koud of daar komt al zeeman-schilder-schrijver-enzovoorts Joachim Ringelnatz (1883-1934) aangezwabberd, dus...

Je suis été à Paris,
Et c’était le premier fois,
Et j’ai vue au Jockey Kiki,
Belle en couleur et froid
Et amusante et coquette,
Et froid – je disais –
Froid comme mon Bett;
Parceque je ne parle pas français.

Je suis été dans la Vache Enragée,
En Louvre et allwo pour les étrangers
Là bas et ici? –
Et Kiki et Paris
Ils ont la même mélodie et couleur.
Paris, et où est ton coeur?
Dans un coin, quel je ne connais,
Parceque je ne parle pas français.

Je suis été chez Pascin.
Et j’ai trouvé des amis;
Et un des plus bons s’appelle vin. –
J’aime Paris.
Pour vous, Pascin, merci bien!
Et je voudrais vous très plus dire, mais mais
Je parle trop peu français.

Je suis beaucoup ravaillé. –
Arriver - partir - rester et aller –
J’aime la monde sur la mars et jusque dieu.
Et dieu est comme merde très près de moi.
Aujourd’hui j’ai froid. –
Pascin, lebe wohl und adieu!
Und lieben auch Sie mich ein klein petit peu.

Anoniem zei

leuk, vrienden met stijl in the merg o